Cena świnki w hodowli waha się od 150 do 400 złotych. Nie jest to kwota dużo większa niż w przypadku sklepów zoologicznych, a pozwala uniknąć wspierania pseudohodowli. Świnki morskie – informacje o klatce. Świnka morska może mieszkać w klatce lub kojcu. Zalecana wielkość to 120 × 60 cm dla dwóch świnek. Jednym z najpowszechniejszych pytań zadawanych przez właścicieli świnki morskiej jest to, czy mogą jeść dynie. Odpowiedź jest prosta: tak, świnka morska może jeść dynie. Dynie są bezpieczne dla tych małych stworzeń i mogą być częścią ich różnorodnej diety. Z cyklu czego świnkom NIE dajemy dziś przedstawiamy: Rącznik pospolity – najbardziej trujące są nasiona; zawiera rycynę; objawy zatrucia ze strony uk. Warto wiedzieć: świnki morskie są zwierzętami towarzyskimi. Najlepiej kupić od razu dwie! Świnki morskie różnią się wielkością, kolorem i długością sierści w zależności od rasy. Warto więc poznać kilka z nich. Najpopularniejsze gatunki świnek morskich. Świnka morska peruwianka. Peruwianka to świnka morska długowłosa. Świnki morskie są gryzoniami histrikomorficznymi (związanymi z szynszyle oraz jeżozwierze ), który pochodzi z regionu Andów w Ameryce Południowej. Ich naukowa nazwa to „Cavia Porcellus”, dlatego w skrócie nazywa się je „Cavies”. Świnki morskie wcale nie są świniami, pomimo swojej nazwy. Świnki morskie są częścią rodziny Dlatego, żeby przyzwyczaić swoją świnkę morską do obchodzenia się z nią i do twojej obecności, powinieneś podchodzić do niej ostrożnie i spokojnie, kiedy przybędzie do twojego domu. 8. Świnka morska jest zwierzęciem stadnym. Na wolności świnki morskie żyją w stadach. Dlatego będzie bardzo towarzyska i możesz wchodzić z Najważniejsze na grupie są świnki morskie (kawie domowe) i ich szerokopojęty dobrostan. 2. Pseudohodowle i inne nieetyczne źródła, w których można dokonać zakupu zwierzęcia nie będą promowane. Hodowle zarejestrowane w CCP oraz wszelakie adopcje (np. SPŚM) i przygarnięcia (za darmo) są jak najbardziej mile widziane. 3. Wiadomo też, co się dzieje na odgłos otwieranej lodówki, krojenia warzyw na desce i na szelest torby z siankiem, czy suchą karmą. Ale interesuje mnie, jakie macie spostrzeżenia co do odgłosów, których świnki nie lubią, boja się, uciekają i panikują. No i z czego to może wynikać? Świnki Morskie wymagają : Poidełka,Miseczka,Paśnik,Wapno,Kolba,Domek,Hamaczek Wystarczy raz na 1 godz. położyć świnkę na łóżko i dać jej na przykład plaster ogórka (już jak wzięłam mojego Czesia miał w klatce z 3 braćmi ogórka(oczywiście w zoologicznym) świnki morskie jedzą na ogół tylko warzywka raczej mało owoców Jeśli lekarz stwierdzi grzybicę u naszej świnki morskiej, konieczne jest dokładne wyczyszczenie klatki, wyparzenie misek i zabawek oraz unikanie kontaktu z uszkodzoną skórą człowieka. Podczas pielęgnacji należy zakładać rękawiczki jednorazowe i sugerujemy na czas leczenia, ograniczyć zabawy zwierzęcia z dziećmi. KtrM. Wbrew powszechnej opinii koty nie są z natury nieśmiałe czy strachliwe. To prawda, czasem się czegoś boją. Mają ku temu konkretne, racjonalne powody. Strach to bliski kompan stresu, dlatego warto pokusić się o małe domowe śledztwo, by odkryć, co konkretnie budzi strach pupila. Po określeniu CO, będzie można pomóc kotu poradzić sobie ze strachem. Mniej strachu = mniej stresu = zdrowsze i dłuższe życie kota. Czego najczęściej boją się koty? 1. Obcy Gość wchodzący do domu to dla wielu kotów sygnał do ukrycia się. Niektóre koty boją się obcych osób, inne wychodzą do drzwi na spotkanie, wyraźnie zaciekawione. Skąd ta różnica? Musimy cofnąć się do wczesnego dzieciństwa kotów. Te, które miały w kocięctwie częsty kontakt z różnymi ludźmi, nie tylko z domownikami, będą w dorosłym życiu odważniejsze i bez problemu powitają nowe osoby w swoim otoczeniu. Koty wychowane w ograniczonym kontakcie z ludźmi, które znały tylko „swoich” Dużych, przez późniejsze życie będą unikały kontaktów z nieznanymi sobie osobami. Kluczowy jest czas między 6 a 12 tygodniem życia kota. W przypadku tych pierwszych możliwe jest nauczenie kota nowej osoby – wymaga czasu i cierpliwości, powtarzalnych kontaktów. Najlepiej podbić kocie serce, gdy nie wychodzi się pierwszemu z inicjatywą kontaktu. Zachowuj się tak, jakby kota nie nie było w domu, nie wpatruj się w niego, nie łap kontaktu wzrokowego, nie dotykaj, zachowuj się spokojnie i niezbyt głośno, nie wykonuj gwałtownych ruchów. W którymś momencie kot sam zacznie do ciebie podchodzić. Zapoznawanie musi odbywać się na kocich zasadach i w tempie wyznaczonym przez kota. Nic na siłę, nic za szybko. Efekt może cię mile zaskoczyć. 2. Nowe zwierzę w domu Nowe zwierzę pojawiające się w domu, narusza terytorium kota, obojętnie czy będzie to inny kot czy pies czy świnka morska. Analogicznie jak w przypadku obcych ludzi – koty mające kontakt z różnymi zwierzętami we wczesnym dzieciństwie, także jako starsze szybciej zaakceptują ich obecność na swoim terenie. Koci jedynacy mają najtrudniej. Tu tylko stopniowe zaprzyjaźnianie zwierząt, bardzo powolne i rozważne, może skończyć się sukcesem w postaci akceptacji i życia bez walk i agresji. W początkowym etapie zapoznawania się nie pozwalamy zwierzętom na bezpośredni kontakt, żadnego wąchania się, dotykania nosami – jedynie wymiana zapachów poprzez wymianę zabawek, kocyków, zapach przenoszony na rękach podczas głaskania. Drugi etap to kontakt przez drzwi – do zapachów dochodzą bodźce dźwiękowe, zwierzęta się słyszą, mogą bawić się turlając zabawki pod drzwiami, mogą się zobaczyć, ale nie mogą się dotknąć, podrapać ani pogryźć. W trzecim etapie dochodzi wreszcie do pełnego kontaktu pod kontrolą człowieka. Jeśli i ten etap przejdą pomyślnie, można zacząć zwierzęta zostawiać same coraz dłużej. Cały proces może potrwać kilka tygodni, kilka miesięcy a nawet rok. Kot czasem potrzebuje więcej czasu na zaakceptowanie zmian. 3. Nieznane przedmioty Czyli takie, których kot nigdy wcześniej nie widział, na dodatek pojawiające się nagle w kocim otoczeniu. Jak z powietrza. Do tej kategorii zaliczyć można sławetne ogórki, którymi rok temu straszono mruczki. Jeśli zauważysz, że jakiś przedmiot wywołuje atak paniki u twojego pupila, usuń go z domu lub wprowadzaj powoli, tak by kot mógł się do niego przyzwyczaić. 4. Odkurzacz, suszarka, kosiarka Nie muszą być nawet głośne, nie dla nas, ludzi. Koty jednak słyszą inaczej, więcej, wyższy zakres częstotliwości. To co dla nas jest tylko łagodnym szumem, dla nich może być niczym start odrzutowca. Głośne, niemiłe i drażniące. W tym przypadku pomoże prewencja: zamykanie kota w innym pomieszczeniu na czas sprzątania czy suszenia włosów. 5. Fajerwerki, błyskawice, hałas Głośne i gwałtowne dźwięki, połączone z błyskami, uruchamiają głęboko skryte instynkty – strach pierwotny. Podobnie przecież reagujemy na huk także my sami. Do pewnego stopnia koty mogą przywyknąć do głośnych dźwięków, gdy są na nie wystawiane systematycznie przez dłuższy czas, od młodego wieku. Choć gdyby dać im wybór, wolałyby cichsze otoczenie. I tak, kot może przyzwyczaić się do głośnych śmiechów i zabaw małych dzieci, ale już nie do huku fajerwerków i wystrzałów. Przed tymi ostatnimi starajmy się chronić naszych czworonożnych przyjaciół. 6. Nagły ruch Gwałtowne poruszenie się w obecności kota może spowodować jego strach, podskok i zjeżenie sierści. Winę ponosi specyfika kociego wzroku. Koty są dalekowidzami, dobrze widzą przedmioty położone daleko, gorzej te w bliskiej odległości. Gwałtowny ruch blisko ich nosa jest dla nich mglistym nierozpoznanym zagrożeniem, na wszelki wypadek wolą odskoczyć. Dopiero później, gdy dobrze zobaczą, co tak je wystraszyło, mogą racjonalnie ocenić, czy jest się czego bać czy nie. 7. Otwarta przestrzeń Z jednej strony synonim wolności, z drugiej – oznaka braku kryjówek. I to właśnie brak możliwości ukrycia się powoduje, że tak wiele kotów boi się przebywać na dużej, otwartej przestrzeni. Jak sobie z tym poradzić? Nie zmuszać kota do spacerów po terenie, który budzi ich strach. W końcu spacer ma być dla nich przyjemnością, a nie umieraniem ze strachu przed zagrożeniem, które może pojawić się w każdej chwili i dopaść bezbronnego mruczka. Jedno możesz zmienić. Miejsce ustawienia kuwety. Postaw ją nie na środku pomieszczenia ani w domowym ciągu komunikacyjnym, lecz na uboczu, dyskretnie, w zaciszu. Twój kot będzie ci za to wdzięczny. 8. Opuszczanie domu Zapewne znasz to z własnego doświadczenia – wyjmujesz transporter, a kot znika. Zwierzęta doskonale kojarzą fakt pojawienia się zamykanego pudełka (o ile zazwyczaj jest ono schowane, a nie służy np. za domek) z wyjściem z domu i wizytą w lecznicy. Kot to zwierzę terytorialne, kochające rutynę, nic dziwnego, że opuszczenie znanego terenu wywołuje w nim panikę. Czy można złagodzić ten stres? Tak, wystarczy nauczyć kota, że transporter to przenośny kawałek domu – postawić otwarty, wyścielony kocykiem transporter gdzieś w mieszkaniu, na podłodze, by służył kotu za miejsce odpoczynku i snu. Zabierając kota do weterynarza można dodatkowo psiknąć kontenerek feliwayem w sprayu, trochę polepszy koci nastrój. 9. Kary Behawioryści mówią jasno: kary nie są skuteczne w przypadku kotów. Nie pomagają w nauce i wychowaniu, a wręcz niszczą bliskie więzi człowiek-kot. Zwierzę przestaje ci ufać, może zacząć atakować – ciebie lub siebie (np. poprzez nadmierne wylizywanie się), zachowywać się niestabilnie i nieprzewidywalnie. Co gorsza, kara to jeden z mocniejszych czynników stresogennych i wywołujących strach u kotów. Pogłębia problem behawioralny. Przynosi same szkody a żadnej korzyści. Według Ingrid Johnson, behawiorystki, koci strach i lęki mogą leżeć u podstaw czegoś, co nazywamy kocią nieśmiałością. Ufny kot przechodzi przez pokój z wysoko uniesionym ogonem i w swobodnej pozie, jakby był panem tego miejsca. Kot strachliwy przemyka chyłkiem, szybko, byle się schować i nie pozostawać na otwartej przestrzeni, nawet gdy jest to tylko środek niedużego pokoju. Strach nieodłącznie towarzyszy stresowi. Dlatego dobrze jest namierzyć ich źródło i – próbować pokonać. Dobry behawiorysta jest w stanie złagodzić kocie lęki, z korzyścią dla zdrowia zwierzęcia i dla ciebie. Świnki morskie to bardzo towarzyskie, ciekawskie i otwarte na ludzi zwierzęta. W przeciwieństwie do większości gryzoni, chętnie komunikują się całą gamą dźwięków, nie tylko w obrębie własnego gatunku, ale również ze swoimi opiekunami. Oto krótka ściąga, jak zrozumieć odgłosy swojej świnki: 1. Głośne kwiczenie – chyba najbardziej znany wszystkim właścicielom odgłos. Oznacza on po prostu nawoływanie. Czasami wołają tak członków stada, czasami wołają opiekunów, żeby przyszli się z nimi pobawić. Na ogół jednak jest to głośny odzew na usłyszany dźwięk otwieranej lodówki, szeleszczącej torebki foliowej czy czegokolwiek, co jednoznacznie kojarzy im się z miską pełną świeżej marchewki, ogórka czy pietruszki. Takie po prostu „człowiek, daj jeść!!” 😉 2. Ciche, jękotliwe marudzenie – to z kolei znak, że nasz zwierzak nie jest zadowolony. Nie ma ochoty być głaskany, towarzystwo innej świnki lub obcego człowieka go irytuje, „a tak w ogóle to chce mi się siku, proszę mnie odstawić do klatki!” 3. Chrumkanie – jest to odgłos posiadający różne znaczenia, w zależności od jego natężenia oraz częstotliwości. Potrzebujemy nieco wprawy, żeby dobrze rozróżnić sytuację. Może to oznaczać: – codzienną, zwykłą rozmowę z drugą świnką, co z punktu widzenia opiekuna na ogół nie ma szczególnego znaczenia, – głębokie, bulgoczące chrumkanie, będzie oznaczało, że samczyk zaleca się do samiczki, – chrumkająco/gruchający odgłos może też oznaczać ogólne poczucie szczęścia, zadowolenie z przysmaku, bardzo dobry humor, „człowiek fajny jesteś, a dropsy były pycha”. 4. Cichutkie popiskiwanie pod nosem – świnka ma niezły humor, całkiem udany dzień, opowiada sama sobie i najbliższemu otoczeniu, jak to jej się dobrze w życiu układa. 5. Mruczenie – także oznacza ogólne zadowolenie, choć zazwyczaj ma miejsce w nowej sytuacji, gdy świnka odkrywa zakamarki mieszkania lub przekonuje się, że jednak na rękach u opiekuna jest miło i wygodnie. Albo też przeciwnie, nowa sytuacja ją zestresowała, ale nie jest źle, żyje, nic się jej złego nie dzieje, więc mruczy żeby się uspokoić. 6. Szczękanie zębami – jest dźwiękiem rzadko okazywanym człowiekowi, częściej innym świnkom i jest oznaką agresji oraz ostrzeżenia, że zaraz mogą posypać się kłaki. 7. Przerywane pomrukiwanie – brzmi trochę jakby świnka miała w czasie mruczenia lekką czkawkę. Zwierzak mówi nam w ten sposób, że czuje się chory i coś jest nie tak. Może być przy tym dość osowiały. 8. Gwizdanie – długie i przeciągłe oznacza, że świnkę coś boli, że bardzo tęskni za kimś kto nagle zniknął albo z jakiegoś powodu jest przerażona, niemal bliska histerii. Cichutkie może być zwykłym powitaniem. Z sygnałów niewerbalnych, którymi komunikują się świnki, również możemy wyróżnić kilka najbardziej popularnych: 1. Obgryzanie klatki – czyli to co często budzi właściciela w środku nocy, albo nie pozwala w spokoju wiadomości obejrzeć. Świnka komunikuje w ten sposób, że przepotwornie jej się nudzi, ma dość siedzenia w klatce i domaga się jakiejkolwiek rozrywki, żeby rozładować frustrację. 2. Zamieranie w bezruchu – jeśli świnka wygląda, jakby w każdej chwili była gotowa do ucieczki to najpewniej tak właśnie się czuje. Jest w nowym otoczeniu, nie zna jeszcze dobrze swojego człowieka albo jego nowych przyjaciół, jest przerażona okazywaną jej uwagą i chce być gotowa, żeby uciec zanim ktokolwiek będzie próbował ją dotknąć lub złapać. 3. Podskakiwanie – tak zwany „popcorning”, bo zwierzak zachowuje się jak ziarenka kukurydzy w maszynce do popkornu 😉 ma miejsce, gdy świnka jest szczęśliwa, rozluźniona i chce się bawić. Na ogół przydarza się młodym zwierzętom. 4. Lizanie – ma różne definicje, ale wiele wskazuje na to, że jest to po prostu oznaka sympatii ze strony świnki. Choć nie wszystkie liżą ludzi, nawet jeśli lubią ich towarzystwo. Mam nadzieję, że to krótkie wyjaśnienie pomoże Państwu lepiej zrozumieć swoich małych przyjaciół. Ze swojej strony mogę tylko jeszcze życzyć wyłącznie radosnego mruczenia prosiaczków 🙂 Bibliografia: Spis treści Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi1. Skąd pochodzi świnka morska?2. Jakie są rasy świnek i na czym polegają między nimi różnice, widać je tylko w wyglądzie, czy także w zachowaniu?3. Jakiego wieku dożywa świnka?4. Gdzie najlepiej kupić świnkę i jak poznać, że jest zdrowa?5. Jak rozpoznać płeć świnki morskiej?6. Co kawia domowa powinna codziennie dostawać do jedzenia?7. Czego nie podawać śwince morskiej?8. Jak duża powinna być klatka dla dwóch świnek morskich?9. Jakie wyposażenie powinno znaleźć się w klatce świnki morskiej?10. Jak przygotować dla świnki miejsce do zabawy?11. Czy świnka morska może żyć także na zewnątrz?12. Na co zwracać uwagę, gdy świnka jest na wybiegu?13. Jak chwytać świnkę morską?14. Jak oswoić ze sobą dwie świnki morskie?15. Czy świnki morskie potrafią mówić i co oznaczają wydawane przez nie odgłosy?16. Świnka rozrzuca jedzenie, jak temu zaradzić?17. Czy można nauczyć świnkę porządku?18. Na jak długo mogę zostawić świnkę morską samą?19. Moja świnka nie pozwala się oswoić, co mogę zrobić?Świnka morska:20. Pazurki są za długie, jak je obcinać?21. Jak pielęgnować sierść świnki?22. Co robić w razie biegunki?23. Świnka ma zranioną łapkę (oderwał się pazur), co robić?24. Zęby świnki wydają się być za długie, czy to możliwe i co mogę zrobić?25. Na co zwrócić uwagę, jeśli chcę hodować świnki morskie? Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi Pytania ogólne 1. Skąd pochodzi świnka morska? Świnki morskie, czyli kawie domowe, pochodzą z terenów Andów w Ameryce Południowej, gdzie jako zwierzęta hodowlane, traktowane są jak u nas na przykład króliki, jako produkt spożywczy. 2. Jakie są rasy świnek i na czym polegają między nimi różnice, widać je tylko w wyglądzie, czy także w zachowaniu? Do świnek krótkowłosych należą: gładkowłosa, Rozetka (Abyssinian), American Crested, English Crested, Rex, Teddy. Rasy długowłose to natomiast Sheltie, Coronet, Angora, Peruwianka, Texel, Merino, Alpaka, Moher. Wszystkie rasy wykazują najróżniejsze umaszczenia. Istnieją hodowcy twierdzący, że widoczne są różnice nie tylko w wyglądzie, lecz także w zachowaniu świnek poszczególnych ras, jednak nigdy nie zostało to potwierdzone. Wiele z pewnością zależy od podejścia i sposoby hodowli. 3. Jakiego wieku dożywa świnka? Przy dobrej pielęgnacji świnki morskie dożywają 6 do 8 lat, zdarzają się jednak bardziej długowieczne egzemplarze. Pytania o kupno 4. Gdzie najlepiej kupić świnkę i jak poznać, że jest zdrowa? Świnkę morską najlepiej nabyć od hodowcy. Nie obawiaj się zadawania mu konkretnych pytań. Każdy poważny hodowca chętnie odpowie na każde pytanie. Powinieneś także moc zajrzeć do klatek – sprawdź, czy są czyste, przestrzenne i jasne, i czy zbyt wiele świnek nie musi cisnąć się w jednej klatce. Zdrowa kawia domowa ma błyszczącą sierść i oczy i nie jest wychudzona. Jej futerko nie jest przerzedzone, ani skołtunione. 5. Jak rozpoznać płeć świnki morskiej? Dla niewprawionego oka nie jest to proste. Najlepiej rozpoznaje się płeć świnki, kiedy ma się do porównania osobniki różnej płci. By rozpoznać płeć, należy wziąć świnkę ostrożnie do ręki tak, by widzieć jej brzuszek. Następnie należy delikatnie rozciągnąć palcami skórę w okolicach narządów płciowych. Jeśli narząd wygląda jak litera „Y” świnka jest płci żeńskiej, jeśli z kolei wygląda jak „I” – mowa o samcu. Pytania o odżywianie 6. Co kawia domowa powinna codziennie dostawać do jedzenia? Kawia domowa powinna codziennie dostawać karmę suchą, sianko i świeżą wodę pitną. Poza tym prawidłowe odżywienie zapewnią jej owoce i warzywa. Śwince morskiej nie należy podawać pokarmu dla królików. Świnki narażone są na niedobory witaminy C, gdyż podobnie jak ludzie nie są w stanie jej samodzielnie produkować. Witamina ta dostarczana jest w pożywieniu dla świnek morskich. 7. Czego nie podawać śwince morskiej? W żadnym razie nie powinno się podawać śwince morskiej fasoli (jest dla niej trująca), kapusty (powoduje wzdęcia) oraz pryskanych warzyw i owoców. Pytania o wyposażenie i wychowanie 8. Jak duża powinna być klatka dla dwóch świnek morskich? Najmniejszy rozmiar klatki dla dwóch zwierząt to 100 x 60 cm. Zdecydowaną większość czasu świnki spędzają przecież w klatce, więc powinny móc poruszać się w odpowiednim stopniu. 9. Jakie wyposażenie powinno znaleźć się w klatce świnki morskiej? Domek do spania, stabilna miska na pokarm oraz poidełko na wodę to podstawa wyposażenia dla klatki dla świnki morskiej. Poza tym w klatce powinny znajdować się dwa paśniki, jeden na paszę zieloną i drugi na sianko. Przerwy między szczeblami pasieki powinny być niewielkie, by świnka nie mogła przełożyć przez nie głowy. Paśnik powinien być także dość wysoki, by świnka nie mogła na niego wskoczyć i potraktować jako miejsce do spania. Mogłoby dojść wówczas do zranienia. 10. Jak przygotować dla świnki miejsce do zabawy? W tym względzie fantazja nie musi mieć granic – domki, rury, rampy. Świnka morska jeszcze większą przyjemność z zabawy czerpała będzie wówczas, gdy pomiędzy przeszkodami znajdować będzie małe smakołyki, na przykład plasterek ogórka, korzeń pietruszki czy kawałek papryki. 11. Czy świnka morska może żyć także na zewnątrz? Zasadniczo świnkę morską można trzymać w klatce także na zewnątrz. Świnki morskie tak czy inaczej powinny zażywać wybiegu w lecie, by móc w odpowiednim stopniu pozbyć się zimowego futerka. Zimą klatka musi być porządnie ocieplona i powinna być kompletnie osłoniona, na przykład za pomocą szyby z pleksiglasu. Przyda się także dodatkowa wyściółka z sianka, by zwierzę mogło się nią okryć. Poza tym należy sprawdzać regularnie, czy woda pitna nie przymarza. 12. Na co zwracać uwagę, gdy świnka jest na wybiegu? W lecie wybieg usytuuj w zdecydowanej większości w cieniu. Zwróć uwagę, czy wybieg wystarczająco ochrania świnkę przed psami i kotami. Nie zostawiaj nigdy świnki na ziemi, gdy ta jest jeszcze zimna lub trawa jest mokra od rosy. Pierwsze spacery świnki po wybiegu nie powinny trwać zbyt długo, by mogła się przyzwyczaić do trawy i innej roślinności na zewnątrz oraz do jej mieszkańców. Najlepiej od początku karm ją często paszą zieloną. 13. Jak chwytać świnkę morską? By podnieść świnkę morską używaj najlepiej obu dłoni i chwytaj ją pod brzuszkiem w poprzek. Można wówczas położyć ją sobie na kolanach lub nieść przytuloną do piersi. Zachowaj ostrożność, by świnka nie spadła! Być może wygląda na krzepką, lecz ma łamliwe kości. Upadek na przykład z kanapy może grozić poważnymi obrażeniami. 14. Jak oswoić ze sobą dwie świnki morskie? Najprościej będzie oswoić ze sobą młode osobniki, ze starszymi może być nieco trudniej. By pachniały podobnie można obie potrzeć herbatą z kopru włoskiego, wówczas powinny się lepiej tolerować. Jeśli dysponujesz dwoma klatkami, przez kilka pierwszych dni możesz trzymać je w osobnych klatkach ustawionych obok siebie. Poza tym najlepiej włożyć do wspólnej klatki najpierw nowo zakupioną świnkę, a dopiero później udomowione zwierzątko, by pozbawić je nieco pewności co do jego terytorium. 15. Czy świnki morskie potrafią mówić i co oznaczają wydawane przez nie odgłosy? Świnki morskie wydają różne odgłosy, które mają zwrócić uwagę właściciela. Najważniejszy z nich to gwizdanie, które daje się zasłyszeć przede wszystkim wówczas, kiedy świnka morska cieszy się z podawanego jej jedzenia. Podobnym gwizdem świnka morska wita się ze swoim człowiekiem. Innym odgłosem świnek jest swoistego rodzaju „pomruk”, który wydają na przykład w trakcie pieszczot z właścicielem czy w czasie zalotów. „Kwilenie” oznacza prawdopodobnie smutek, jednak stanowi ono zagadkę dla ekspertów, którzy nie są w stanie wyjaśnić, jak świnki wydobywają z siebie ten odgłos. Ponadto kawia domowa potrafi zgrzytać zębami, czego odgłos przypomina trochę warczenie. Zgrzytanie ma miejsce często, gdy dochodzi do kłótni między dwoma samcami. 16. Świnka rozrzuca jedzenie, jak temu zaradzić? Przede wszystkim zaopatrz świnkę w stabilną i ciężką miskę, taką jak na przykład dla królika. Nie może ona jednak być zbyt duża, by świnka nie wzięła jej za toaletę. 17. Czy można nauczyć świnkę porządku? Istnieją świnki morskie, które swoje potrzeby załatwiają do kuwety, tak jak koty. By takiej czystości nauczyć te zwierzęta, trening należy zacząć w bardzo młodym wieku. Sadzaj świnkę w kuwecie, mów do niej przyjaźnie i głaszcz, by wytworzyła pozytywne skojarzenia z tym miejscem. 18. Na jak długo mogę zostawić świnkę morską samą? Czasami nie da się uniknąć dłuższej nieobecności. Świnkę morską można zostawić samą na maksymalnie dwa dni, o ile będzie miała zapewnioną dostateczną ilość pokarmu i wody pitnej. 19. Moja świnka nie pozwala się oswoić, co mogę zrobić? Poświęcić jej naprawdę dużo uwagi. Smakołyki takie jak owoce czy warzywa podawane bezpośrednio z ręki mogą pomóc w procesie oswajania. Musisz uzbroić się w cierpliwość i poświęcić śwince swój czas. Świnka morska: Nazwa oficjalna: Kawia domowa Jest gatunkiem gryzonia z rodziny kawiowatych Pochodzi z terenów Andów w Ameryce Południowej Żyje 6—8 lat Jest roślinożerna Fasola jest dla świnki morskiej trująca! Zęby kawii domowej rosną przez całe jej życie, ścierają się podczas przeżuwania pokarmu Istnieje bardzo dużo ras świnek morskich, dzieli się je na krótko- i długowłose Niegdyś kawa domowa była zwierzęciem jadalnym Ma dobrze rozwinięty węch, słuch i wzrok — rozróżnia cztery kolory: żółty, zielony, brązowy i niebieski Wydaje różne dźwięki, służące do komunikowania się Włosy czuciowe odpowiadają za orientację w terenie Pytania o pielęgnację i zdrowie 20. Pazurki są za długie, jak je obcinać? Ponieważ świnki nie ścierają dostatecznie pazurków, należy im je regularnie podcinać. Można zabrać świnkę w tym celu do weterynarza lub zrobić to samodzielnie. Za pomocą cążek należy uciąć pazur na 3 do 5 mm przed unerwioną częścią. Przy jasnych pazurkach z łatwością zauważysz nerwy. Ciemne pazurki podcinaj zawsze tylko na samych końcach, by nie przysporzyć śwince cierpienia. 21. Jak pielęgnować sierść świnki? Przede wszystkim regularnie należy sprawdzać sierść pod kątem obecności pasożytów. Przede wszystkim długowłose kawie domowe wymagają regularnej pielęgnacji futerka. Należy je delikatnie czesać miękką szczotką. W przypadku świnek z kręconym włosiem należy je delikatnie przeczesywać palcami, by nie sprawiać zwierzęciu bólu szarpiącą szczotką. 22. Co robić w razie biegunki? W razie biegunki koniecznie zabierz świnkę do weterynarza, ponieważ kawie domowe mają bardzo wrażliwy układ pokarmowy, którego dysfunkcje mogą prowadzić do poważnego uszkodzenia jelit. 23. Świnka ma zranioną łapkę (oderwał się pazur), co robić? Najlepiej użyj do opatrzenia rany zwykłego opatrunku w aerozolu, by utrzymać ją w czystości. Wówczas rana powinna się po jakimś czasie bez komplikacji zagoić. 24. Zęby świnki wydają się być za długie, czy to możliwe i co mogę zrobić? U niektórych świnek morskich faktycznie zdarza się, że zęby rosną za długie, gdyż niewystarczająco się ścierają. Zaradzić temu może jedynie lekarz weterynarii. Zwracaj uwagę, czy świnka normalnie je lub czy pokarm nie wypada jej z pyszczka. Regularnie waż swoją świnkę (najlepiej raz w tygodniu). Pytania o hodowlę 25. Na co zwrócić uwagę, jeśli chcę hodować świnki morskie? Jeśli rozmyślasz nad założeniem hodowli, najpierw zastanów się co zrobisz z potomstwem swojej parki. Jest przecież całe mnóstwo kawii domowych, które poszukują domu i nie ma się nimi kto zająć, w efekcie czego lądują w schroniskach lub zostają po prostu wyrzucane. By doczekać się potomstwa swoich świnek, nie wystarczy tylko dopuścić je do siebie. Należy je uważnie obserwować, skrupulatnie ważyć i karmić. Po 68 dniach od pokrycia można spodziewać się młodych. Po upływie maksymalnie czterech tygodni młodziutkie samiczki muszą być odseparowane od ojca, gdyż ten zatroszczyłby się o kolejne potomstwo. Samiczka do rozpłodu powinna ważyć około 700 g i być w wieku od 5 do 11 miesięcy przy pierwszym pokryciu. Wcześniej organizm świnki nie jest wystarczająco rozwinięty – ciąża mogłaby negatywnie wpłynąć na jej wagę i wzrost. Po pierwszym roku życia mięśnie na plecach stają się u świnki bardzo napięte, także matka mogłaby nie dać rady wydać na świat potomstwa.